Als er iemand van de pakjes en de zakjes was, dan was dat wel mijn moeder. Ik ben groot geworden met zakjes Mix voor macaroni, het blikje Smac en tomatensoep uit een pak. Mijn moeder vond pakjes een uitkomst, want ze hield gewoon niet van koken. En dat was ook de reden dat we als gezin heel vaak uit gingen eten op zondag. Juist door die zondagen is mijn interesse voor eten gewekt. Ik vond de menukaarten altijd reuze interessant. En ik mocht van mijn ouders alles proberen. Zo at ik slakken in de bistro, sole a la meunière bij zo’n onvervalste Van der Valk en boeuf stroganoff bij de chique tent in het dorp.

Eenmaal op mezelf wonend kon ik echter nog geen aardappel schillen. Ik ben echt bij het begin gestart. En ik vònd het leuk! Het idee dat ik alles wat ik lekker vond zelf zou kunnen maken…. Daarom vroeg ik aan iedereen recepten, knipte ze uit bladen en verzamelde ik elk kookblad dat ik kon krijgen. De Allerhande heb ik vanaf de allereerste uitgave. Ook kocht ik kookboeken. Het begin van een verslaving…. Ik verslond alles, las de kookboeken in bed als spannende romans en ik liet me inspireren. Eerst stap voor stap precies kokend wat er voorgeschreven stond. En toen langzaam maar zeker zelf iets toevoegen of veranderen. Het lukte echt niet altijd even best. Maar koken is wel een deel van me geworden. Niets vind ik leuker dan ’s ochtend te bedenken wat er nog in de koelkast staat of in de voorraadlade ligt en wat ik daarmee dan kan gaan maken. Heerlijk vind ik het om met mijn eigen kinderen te praten over recepten en lekkere maaltijden. En fantastisch is het om een hele tafel vol met gasten te verrassen met een compleet feestmaal. En mijn moeder? Die at heel erg graag bij mij.