Blij dat ik weer drink

Ik lust wel een glaasje. Een tintelende prosecco, een droge sauvignon of een volle rode Malbec. Of een rokerige whisky op z’n tijd. En ook een pittige gin-tonic gaat er wel in. Je begrijpt: mijn drankenkast is goed gevuld.

Toch ben ik geen grote drinker. Het blijft allemaal mooi binnen de perken, met ongeveer 1 glas per dag. Gemiddeld, dat dan weer wel.

In februari dronk ik niet. Een challenge zoals meer mensen deden. En ik werd me echt bewust  hoe gemakkelijk ik toch kies voor alcohol. Ik zou het iedereen aanraden, zo'n maandje van de blauwe knoop.

Maar heel eerlijk gezegd: blij dat ik nu weer mag drinken. Niet omdat mijn hang naar alcohol zo groot is, maar omdat er eenvoudigweg geen lekkere alternatieven zijn. Tenminste, als je uit gaat. Thuis drink ik water met een scheut vlierbloesemsiroop of alcoholvrije witte wijn (die ik wel aanvul met wat mineraalwater want waarom is die wijn zo zoet?).

Maar buiten de deur? Vraag om iets alcoholvrijs en het enige wat ze hebben is frisdrank en sap (ja  wel alcoholvrijbier maar daar houd ik niet van)  Alsof ik al die suikerrijke dranken zou willen drinken. Bovendien krijg je van een glaasje fris of sap echt geen borrelgevoel. En die zoete dranken passen al helemaal niet bij een diner. Dus het wordt…water. En je hebt de keuze uit plat en bruisend. Wauw!

Echt de hele maand heb ik nergens, en ik had nogal wat etentjes en borrels buiten de deur, een leuk alternatief aangeboden gekregen. Ja één keer een Crodino, maar toen ik om een tweede vroeg was het op.

In België begrijpt iemand het beter. Daar is een alcoholvrije bar gestart met een leuk aanbod. Als de Nederlandse horeca daar nu ook eens wat ideetjes opdoet? Dat maakt minder alcohol drinken vast een stuk gemakkelijker.