In mijn studententijd en ook lang daarna schepte ik altijd op tegen mijn moeder over hoe weinig aardappels ik gebruikte. Een beetje afzetten tegen de groente-vlees-aardappelmaaltijden die vroeger bij ons thuis standaard op het menu stonden. Voor mij geen aardappels meer! Zo dacht ik toen. Nu gelukkig al lang niet meer. Toegegeven, standaard groente-vlees-aardappels eten wij bijna nooit. En gewoon gekookte aardappels doe ik alleen als ik een heel bijzondere aardappel op de kop heb weten te tikken. Maar aardappels zijn wel weer in hun achting gestegen. Het liefst met schil. Vandaar dat ik ook altijd biologische aardappels neem. Want gewone aardappels kunnen nogal wat resten van bestrijdingsmiddelen bevatten.
Overheerlijk vind ik aardappelpartjes met schil gegaard in de oven met rozemarijn en zeezout. Lekker een teentje knoflook door de olie geschept mee bakken! Of een romige aardappelpuree met verse tuinkruiden en een flinke scheut olijfolie. Deze week heb ik een bijzondere aardappeltaart gemaakt. Misschien wat bewerkelijk, maar wel lekker. Voor de bodem maak je een deeg van bloem, boter, Parmezaanse kaas en chilipeper. Dat blind bakken (15 minuten 200 graden). Op dat deeg gaat een saus van de tomaten. Hiervoor rooster je alles – ook de knoflook en de chilipepers- in de oven tot de tomaten zacht zijn. Het geheel met een vork pletten/prakken (knoflookschilletjes er even uitvissen) en op het deeg scheppen. Daarop crème fraîche en plakjes gekookte aardappels. Het geheel 20 minuten bakken (225 graden). Een heerlijke taart met een subtiele pepersmaak. Lekker met een gemengde groene salade met brokjes zachte geitenkaas.
Ingrediënten:
Voor de tomatensaus:
750 g roma tomaten,
3 el olijfolie,
3 tenen knoflook in schil,
2 rode chilipepers
Voor het deeg:
200 g bloem,
snufje zout,
100 g boter,
25 g geraspte Parmezaanse kaas,
1 chilipeper zonder zaadjes, gesnipperd
water
Voor de rest:
500 g aardappels in schil 10 minuten gekookt en in plakjes gesneden
300 ml crème fraîche losgeklopt met zout en peper en een paar lepels melk
