image-7953

Hoe kan iemand die helemaal niet van sport houdt, uiteindelijk toch voldoende beweging krijgen? Karine vond het in de natuur.

Tijdens de gymlessen op school werd ik beslist niet als eerste gekozen. Sport vond ik niet zo leuk. Ik was een beetje stijf, niet zo snel, een beetje een bangerd. Van de weeromstuit werd ik daarom altijd verliefd op de meest sportieve jongens uit de klas. Die verende tred! Die rollende spieren! Die strakke bilpartij! Voor mij was het dan niet weggelegd, maar zo kon ik dan toch van Sport meegenieten. Stiekem natuurlijk.

Ook later zag ik Sport niet zitten. Vies gevoel toch, dat natte zweet op de rug en onder je oksels? En waarom zou je zo je stinkende best doen? Om te winnen? Daarvan zag ik het nut en de noodzaak al helemaal niet in. Maar het was wél fijn om naar Sport te kijken. Het harde zwoegen tijdens zo’n urenlange bloedstollend spannende finale op Wimbledon, de soepele sprintjes van de topvoetballers, de harde dijen van de mannenschaatsers…

Met zo’n stille afstandsrelatie kon ik heel goed leven. Maar Sport liet mij niet met rust. Zacht opdringerig verklaarde hij mij zijn liefde. Ik had hem nodig, hij zou goed voor mij zorgen, ik zou ervan opleven, nieuwe energie krijgen. Voorzichtig ging ik overstag. Mijn afstandsliefde werd een prille liefde. Mijn hart ging sneller kloppen. Tennis? Tja, dat moest ik dan maar proberen.

Het werd helemaal niets. Rennen naar een snelle bal als je toch al vermoedt dat je ‘m niet gaat halen? Belachelijk. Met 5-1 achterstaan en dan toch nog je best doen om te winnen? Verloren strijd. De tegenstander expres keihard om de oren slaan? Geen haar op m’n hoofd. Ook fitness (saai), zwemmen (nat), schaatsen (koud) en badminton (zie tennis) werden keihard door mij afgeserveerd. De prille liefde tussen Sport en mij smoorde al in de kiem. Het was uit. Voor altijd, ik wist het zeker.

Maar toch, zonder Sport zat ik niet lekker in mijn vel. Of, eerlijk gezegd paste ik niet meer in mijn vel. Ik had wel eetlust, maar kreeg geen energie. Ik rustte uit, maar bleef toch moe. Ik had het koud, maar kon niet warm worden. Dus ging ik toch weer op zoek naar Sport.

Ik vond hem terug. In de duinen, vlakbij mijn huis. Sport was veranderd: hij was milder, minder veeleisend, soepeler, verrassender, mooier ook. Ik viel als een blok voor hem, wat kon ik anders? Sindsdien is het aan. Een paar keer per week ontmoet ik nu mijn grote liefde in de duinen. Ik wandel mijn rondes, door het mulle zand en heuveltje op, heuveltje af. Het uitzicht is altijd anders, de seizoenen lopen met ons mee en regelmatig staan we oog in oog met een Schotse hooglander of een ree. Er is geen competitie, er is geen stopwatch. Er is wel het plezier van een nieuwe route, een prachtig duinmeertje, een verre tocht naar het strand of een snelle ronde door de regen. Verdwenen is de vermoeidheid en de kou. Ik ben nu sportief. Ik heb Sport lief.

Karine

Karine Hoenderdos is diëtist, journalist en tekstschrijver. Ze schreef "Eet meer!", en het boek "PuurGezond! Slank in 8 stappen". Beide boeken zijn te koop in onze webwinkel

In onze boeken vind je uitleg over PuurGezond eten. En waaom het zo goed voor je is. Je voelt je lekkerde rin je vel, je weerstand wordt er beter van en je gewicht vaart er wel bij. In de boeken staan ook veel gezonde en lekkere recepten. Stuk voor stuk gemakkelijk te bereiden en passend binnen een PuurGezond eetpatroon. Dat betekent, boordevol groente, ruim gebruik van noten en peulvruchten, vaak vega en we zijn niet bang voor vet. 

Onze recepten laten je zien hoe je gezond kookt, zonder pakjes en zakjes. Probeer het ook en voel je lekkerder in je vel, geniet van je eten en werk ondertussen ook nog aan je gewicht. 

Je vindt de PuurGezond boeken in onze webshop.