Af en toe moet er gewoon erwtensoep (met roggebrood en spek) op het menu staan. Laat ik nu echt alles lusten behalve......ja erwtensoep. Ik had een lieve schoonvader die van die echte ouderwetse dikke erwtensoep kookte, met varkenspoten en al, en waar - ongelogen waar - de lepel rechtop in bleef staan.

In de winter ging ik dus regelmatig na een bezoekje aan opa en oma met een koeltas vol bakken ingevroren erwtensoep naar huis. Tot groot plezier van man en zoon. Helaas is dit verleden tijd. Geen snert meer van opa. Andere opa’s favorieten (mijn schoonvader was een echte keukenprins) als nasi en hachee maak ik regelmatig. Omdat het lekker is en ook als een soort eerbetoon. Maar die erwtensoep die had ik zelf dus nog nooit geprobeerd. Dus ik moest van mezelf toch een keer aan de slag met spliterwten, prei, wortel en knolselderij.

Wat kun je eigenlijk lekker veel groente in zo’n soep verstoppen! Een flinke schenkel van de scharrelslager (nee geen hele varkenspoot) en een mooie ambachtelijke rookworst. En het was leuk! Zo’n erwtensoep past helemaal in het idee van puur koken, slowfood en back-to-basics. Het rook de hele middag heerlijk in huis en het gaf een heel goed gevoel die grote pan pruttelend op het vuur. Uiteindelijk was het misschien niet helemaal opa’s soep, maar het leek erop en het smaakte me ook nog!