Dat er in ons land zoveel mensen dik zijn, komt door de dikmakende omgeving waarin wij leven. Tenminste dat is wat je vaak leest. Door het overvloedige aanbod van eten - overal waar je komt kun je immers iets te eten kopen - is het volgens de deskundigen logisch dat er zoveel mensen te dik zijn. Tot voor kort was ik het hartgrondig met die opvatting eens. Maar na bijna 4 weken door Japan reizen, kijk ik er toch echt anders tegenaan.
In Japan zijn lang niet zoveel dikke mensen als hier. Er bestaat wel overgewicht, maar met een luttele 5 % staat Japan bijna onderaan de rangorde van landen met overgewicht. Is er in Japan dan sprake van een minder dikmakende omgeving? Worden Japanners dan niet voortdurend uitgedaagd iets te drinken of te eten te kopen? Het tegendeel is waar. Ik ben nog nooit in een land geweest met zoveel frisdrankenautomaten in het straatbeeld. Op elk perron en op elke hoek van de straat staat een typisch Japanse drankenautomaat vol met frisdranken, sapjes en (zoete) koude koffie en thee. En eten? In Japan hoef je nooit meer dan 100 meter te lopen om een noodleshop, bentobox-verkooppunt, café, snackbar of restaurant te vinden. Om maar niet te spreken van de vele kleine straatjes waar voortdurend markt is en zeker 80% van de waar bestaat uit eten.
In Japan werd mij duidelijk dat het niet dat overgrote aanbod van voedsel is, dat aanzet tot eten. Het is de manier waarop je ermee omgaat. Al die weken in Japan is het echt nooit voorgekomen dat ik iemand lopend op straat zag eten. Ik heb zelfs nooit iemand op straat uit een flesje zien drinken. Eten wordt gedaan in het restaurant, aan een tafeltje of staande aan de bar. Flesjes uit de automaat worden opgedronken op het bankje naast de automaat of in de tas gestopt voor later. Zelf bij de ijskraam stonden bankjes waar mensen na het kopen hun ijs zaten te eten. En een op het station gekochte lunch wordt niet op het perron genuttigd maar pas in de trein op de gereserveerde zitplaats.
Wat kunnen wij veel leren van die gedisciplineerde Japanners! En dan wordt meteen wat aangenamer van op straat. Want zeg nou zelf: al die etende mensen is ook eigenlijk geen gezicht.
