Duurzaam gevangen vis van de visboer, een kleurenpalet aan groenten van de markt, hazelnoten uit eigen tuin en walnoten van de boom van de buurman (die “per ongeluk” in onze tuin vielen). Mijn zoontje van 2 maanden eet deze schatten van Moeder Natuur allemaal! En hij smult ervan.
Iedere dag weer zit er namelijk een ander vleugje aan de melk die hij drinkt. Dat is één van de vele voordelen van borstvoeding; het neemt wat van de smaak van mama’s eten over. En dat is mooi, want hoe meer smaken een kind proeft voor het eerste levensjaar, des te meer het lust als het ouder wordt. Dus wat doe ik? Ik varieer. Zoveel mogelijk. Zo proeft mijn kleine lekkerbek alles en eet hij later ook met smaak.
Bij mijn dochter van 2 jaar, werkte het trucje tot op heden. Na 13 maanden borstvoeding, geen potje geven op het moment dat ze mijn hapje van rijst, vis, tomaat en courgette niet meteen lustte en vooral héél veel variëren, is het een echte smulpaap met interesse in eten. Ze klimt op een stoel als ik sta te koken om vooral niets te missen. Samen koekjes bakken is een favoriete bezigheid en alles wat ze niet kent, wil ze proeven. En appelnotencrumble eten met hazelnoten die ze eerder in onze tuin geraapt heeft, is natuurlijk ook reuze interessant.
Hopelijk lijkt mijn zoon op zijn grote zus. Het lijkt de goede kant op te gaan, want hij drinkt nu de vis, groenten en appelnotencrumble ook met smaak. Ik noem hem al gekscherend met een knipoog naar Harry Potter ‘Smekkie lust alle smaken’. Want hij smakt (of smekt) behoorlijk als hij drinkt en hij lacht altijd heel tevreden als hij mijn borst loslaat. Voor mijn lijf een signaal om weer een voorraad nieuwe melk aan te maken van het PuurGezonde eten en drinken waar ik eerst zelf van smul. Zo mooi is dat geregeld door Moeder Natuur.
Deze column is gepubliceerd op www.borstvoeding.com
