Op onze eerste vakantiewandeldag lieten we ons door een boot afzetten bij een klein dorpje. Vandaaruit liep er een pad omhoog naar een van de vele zandrotsformaties die het gebied rijk is. Een kronkelend pad omhoog, afwisselend over stenen, trappen en bospaden bracht ons van het ene adembenemende uitzicht naar het andere. Bovengekomen na deze kuitenbijtende inspanning schoven we maar al te graag aan op het terras van de kleine uitspanning op de top. Onze rugzakken bevatte nog appels, gedroogde vruchten en notenrepen maar we lieten ons door de onverwacht aantrekkelijke kaart graag verleiden tot een lunch. Volop keuze uit biologische dranken en gerechten, veel eenvoudige salades, homemade voedzame soepen en we telden minstens 3 veganistische gerechten. Opvallend daarbij was dat de kaart duidelijk melding maakte van gebruik van toevoegingen, zoals conserveermiddelen, kleurstoffen of cafeïne (op wat A-merk frisdranken na, zaten die toevoegingen overigens nergens in). We genoten met een goed gevoel van de heerlijke gerechten en prezen ons gelukkig dat we dit tentje bij toeval hadden getroffen.
Maar de dagen erna bleek echter dat het geen toevalstreffer was. Bij elke wandeltocht, hoe afgelegen de uitspanning ook was: altijd waren er pure, biologische gerechten met veel ruimte voor de streekkeuken. En ook bij de supermarkt veel nadruk op lokaal, een enorm biologisch aanbod en veel pure ingrediënten.
In wat voor een PuurGezond Walhalla waren wij terechtgekomen? In een mediterraan land of in een van de Scandinavische schiereilanden? Nee, gewoon bij onze buren in Duitsland! Daar kunnen we hier een voorbeeld aan nemen.
